Wednesday, May 9, 2012

ေရာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ျမိဳ႕ေလးေတြ...(၂)

စစ္ေတြ..(သို႕မဟုတ္)စိုက္ေတြ 
ေလာေလာလတ္လတ္သြားခဲ႕ရတဲ႕...ၿမိဳ႕ေလးေတြထဲမွာ...သတိရေနမိၿပန္တာက..စစ္ေတြေပါ႕...စစ္ေတြ....သူတို႕အေခၚေတာ႕...စိုက္ေတြတဲ႕..... 
တကယ္လို႕သာငယ္ငယ္တုန္းက..စာေမးပြဲမွာေမးသလိုမ်ိဳး...စစ္ေတြၿမိဳ႕၏ထူးၿခားခ်က္မ်ားကို ေ၇းပါ ဆိုလို႕ကေတာ႕.....ဘယ္လိုပင္ေနပူေသာ္လည္း...ေလတိုက္တိုင္းေအးေနတယ္ဆိုတာေတြရယ္.....တစ္ၿမိဳ႕လံုးမွာဆိုက္ကားေတြ...အရမ္းမ်ားတာရယ္...အဲဒါေတြထည္႕ေၿဖမိမွာဘဲ...... 
ဒီစစ္ေတြခ၇ီးကေတာ႕အလည္သက္သက္မဟုတ္ခဲ႕ဘူး...... 
ေမးခြန္းလည္းပို႕ရင္း..စာလည္းသင္ရင္းတာ၀န္နဲ႕သြားခဲ႕တာ.....အရင္တုန္းကေတာ႕...ေလးေလးေရာက္တဲ႕ၿမိဳ႕တိုင္းက္ို...လိုက္လည္ေနၾက..ေလးေလးရခိုင္ၿပည္နယ္...အမ္းမွာတာ၀န္က်ေတာ႕..ထံုးစံအတိုင္းလာလည္ဖို႕ေခၚတယ္...ဒါေပမယ္႕....camp နဲ႕ဆိုေတာ႕ လိုက္ဖို႕အဆင္မေၿပခဲ႕ဘူး.. 
ေလးေလး...ရခိုင္ၿပည္နယ္မွာ...မရိွေတာ႕မွဘဲ...ရခိုင္ၿပည္နယ္ကိုေရာက္ၿဖစ္ေတာ႕တယ္..... 
ပထမဆံုးၾကံဳေတြ႕ရတဲ႕...အေတြ႕အၾကံဳကေတာ႕...ဘယ္ေတာ႕မွ...ေလယာဥ္စီးလို႕...မမူးတတ္တဲ႕..ငါက..ဒီတစ္ခါေတာ႕..ေဖာ္ကာေလယာဥ္ရဲ႕...အစြမ္းၿပမႈေအာက္မွာ...မူးလည္းမူးၿပီး..နားေတြလည္းအူေနမိတယ္.... 
ေလယာဥ္ကြင္းကေတာ႕...နယ္ၿမိဳ႕ေလးေတြရဲ႕...ပံုမွန္ေလယာဥ္ကြင္းပံုစံမ်ိဳးဘဲ.... 
ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ႕...တည္းမယ္႕ေနရာနဲ႕ မွတ္ပံုတင္နဲ႕ေၿပာရေတာ႕...နားေတြအရမ္းအူေနလို႕...သူတို႕ေၿပာတာကိုမနည္းနားေထာင္ေနရတယ္.... 
ဒါေပမယ္႕....အဲဒီအေမာေတြအားလံုးကေလ....ကစၦကနဒီကိုၿမင္လိုက္ရတဲ႕အခ်ိန္မွာ...အားလံုးေပ်ာက္သြားတယ္လို႕ေၿပာရင္လြန္သြားမလား.......အရမ္းလွတဲ႕..ကစၦပနဒီ.....ကိုင္ဇာ႕သီခ်င္းကိုသတိရမိတယ္...ၿပီးေတာ႕ငယ္ငယ္တုန္းကၾကည္႕ဖူးခဲ႕တဲ႕...ရုပ္ရွင္ေလး.....ေမသန္းႏုရယ္..ရန္ေအာင္ရယ္...စိုးသူရယ္....နႏၵာလိႈင္ရယ္.....အဲဒီကားမွာ..စိုးသူက...အရမ္းေသြးၾကီးတဲ႕..မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ၿပင္းတဲ႕..ရခိုင္အမ်ိဳးသား....လာၾကိဳတဲ႕အမက...အရမ္းေက်းဇူူးတင္ဖို႕ေကာင္းတယ္...ေက်ုာင္းကိုသြားတဲ႕လမ္းကို တမင္ကမ္းနားလမ္းကေန...ေမာင္းသြားေပးခဲ႕တာ......လွလိုက္တာလို႕ေၿပာေတာ႕...သူကေၿပာတယ္..ဟုတ္တယ္....လွတယ္လို႕မေၿပာဘဲမေနႏိုင္ၾကဘူးတဲ႕......
ကားေပၚက ဆင္းၿပီးၾကည္႕မိေတာ႕… ဟိုးကမ္းေၿခဆီမွာ…လူတခ်ိဳ႕… ေလွေပၚကေန.. ေတာင္းေတြကိုဆြဲၿပီး..ဆင္းလာၾကတယ္….ကားလမ္းေဘးထိေရာက္ေအာင္ေတာင္းေတြကိုဆြဲလာၾကေတာ႕… လာၾကိဳတဲ႕အစ္မက သူတို႕ကိုေအာ္ေမးလိုက္တယ္…. 
“Tiger ပါလားေဟ႕”…သူတို႕ၿပန္ေၿဖတယ္… ”tiger မပါ..ပါ” 
Tiger ဆိုတာက…ဒီစစ္ေတြမွာေတာ႕ အရမ္းေပါတဲ႕…ပုစြန္ထုပ္အၾကီးၾကီးေတြ….ကိုေခၚတာတဲ႕……. 
ေယာက္က်ားေလးႏွစ္ေယာက္ဆြဲတာေတာင္..မနည္းဆြဲရတဲ႕…ေတာင္းအေလးၾကီးေတြ…… 
အဲဒီေတာင္းေတြထဲမွာ…..ငါးေတြ…ပုစြန္ေတြ….ကင္းမြန္ေတြ..မ်ိဳးစံုေရာေနၾကတယ္…..ဒါေတြကိုသူတို႕…ခြဲထုတ္ရဦးမွာ… အမ်ိဳးအစားလည္းေရြးရမယ္….အၾကီးအေသးလည္းေရြးရမယ္…. 
ဒီလိုေတာင္းအၾကီးၾကီးေတြထဲက…ငါးေတြပုစြန္ေတြၿပန္ေရြးရမယ္ဆိုေတာ႕…ေတာ္ေတာ္အခ်ိ္န္ယူရမွာဘဲ…… 
ဟုတ္တယ္…အရင္တုန္းကေတာ႕…မစဥ္းစားမိခဲ႕ဘူး……ငါးေတြပုစြန္ေတြေကာင္းေကာင္းစားတတ္သားဘဲ…..ဒီငါးေတြပုစြန္ေတြ…ကိုေလွေတြနဲ႕ပိုက္ခ်ၿပီးဖမ္းမယ္ဆိုတာလည္းေတြးမိသားဘဲ…..ဒါေပမယ္႕…အဲဒီပိုက္ထဲမွာပါလာတဲ႕….ငါးေတြပုစြန္ေတြက…အမ်ားၾကီးေရာေနၿပီး…သူတို႕ေတြအၾကာၾကီးခြဲထုတ္ရမယ္ဆိုတာကိုဘဲမေတြးမိတာ…..တကယ္လို႕…ေရထဲမွာသြားေနၾကတဲ႕…ငါးအုပ္လိုက္ၾကီးကိုဖမ္းမိတဲ႕အခ်ိန္မ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့…သိပ္ၿပီးၿပန္ခြဲစရာလိုေတာ႔မွာမဟုတ္ဘူး…….. 
ေက်ာင္းကိုေရာက္လို႕..အပ္စရာရိွတာေတြအပ္ႏွံၿပီးေတာ႕……တည္းရမယ္႕အခန္းေလးကိုေရာက္ခဲ႕တယ္…….. 
ေက်ာင္းရဲ႕အေနာက္မွာ….church ေက်ာင္းေတြရိွတယ္….. 
churchေက်ာင္းထဲမွာကေလးေတြက…ငယ္ငယ္တုန္းကတို႕ေတြကစားတဲ႕….LONDON ကစားနည္းကစားေနၾကတယ္……. 
ကစားနည္းေလးကေတာ႕…အားလံုးသိၾကတဲ႕အတိုင္းရိုးရိုးေလးပါဘဲ… 
လိုက္ရတဲ႕သူက..က်န္တဲ႕လူအားလံုးကိုေက်ာခိုင္းၿပီးရပ္ေနရတယ္…..ၿပီးေတာ႕သူကေမးရတယ္…….စည္းေက်ာ္တဲ႕သူရိွလား…. 
က်န္တဲ႕သူေတြကေအာ္တယ္….မရိွဘူး…..လိုက္တဲ႕သူကေက်ာခိုင္းရပ္ေနတဲ႕အခ်ိန္မွာ…LONDON လို႕ေအာ္တယ္…တခ်ိဳ႕ေတြကလည္း.. ဒီေနရာမွာ….၁၂၃၄၅၆၇၈၉၁၀ လို႕ေအာ္တယ္…အဲဒီလိုေအာ္ေနတဲ႕အခ်ိန္မွာ…..က်န္တဲ႕သူေတြက…သူ႕ဆီကိုေၿပးသြားၾကတယ္….သူၿပန္လွည္႕ၾကည္႕လိုက္ရင္ပံုစံမပ်က္ တမ္းေက်ာက္ရုပ္လိုရပ္ေနၾကတယ္…..ရယ္လို႕မရဘူး…လႈပ္လို႕မရဘူး….ဒီကစားနည္းေလးကိုဘဲ…ကေလးေတြေဆာ႕ေနၾကတယ္….. 
ဒါေပမယ္႕သူတို႕က….ရခိုင္လိုေအာ္တယ္…. 
စည္းေက်ာ္သူရိွလား 
မရိွပါ 
တိုက္ 
ႏိႈက္ 
သံုး 
ေလး 
ငါး 
ခေရာက္ 
ခြန္ႏိႈက္ 
ရိႈက္ 
ကိုး 


တစ္ေန႕မွာေပါ႕….ေက်ာင္းက အမတစ္ေယာက္ေစ်းသြားေတာ႕….ေစ်းကိုလိုက္သြားခဲ႕တယ္…… 
တစ္ၿမိဳ႕လံုးရဲ႕…အၾကီးဆံုးေစ်းက..ကမ္းနားမွာရွိတယ္…… 
အမက…..မုန္႕ဟင္းခါးစားမလားတဲ႕…. 
တစ္ၿမိဳ႕လံုးမွာ…ရခို္င္မုန္႕တီဆိုင္ေတြဘဲရိွတယ္….ၿမန္မာမုန္႕ဟင္းခါးဆိုလို႕..ေစ်းထဲမွာ တစ္ဆို္င္ဘဲရိွတယ္….. 
လမ္းသြယ္ေလးေတြထဲမွာ….လမ္းၾကားထဲမွာ….လမ္းမေပၚမွာ….ရခိုင္မုန္႕တီဆိုင္ေတြ…. 
ေန႕ည…မေရြး ရခိုင္မုန္႕တီစားၾကတယ္….ရန္ကုန္မွာေတာ႕….ညေနဘက္ေတြေလာက္ပဲ..အာပူလွ်ာပူလို႕ေခၚတဲ႕…ရခိုင္မုန္႕တီကို စားၾကတာေလ……. 
ၿမိဳ႕ထဲက…ရခိုင္မုန္႕တီဆိုင္တဆိုင္ကေတာ႕ ထူးဆန္းတယ္….၀က္ဆီဖတ္နဲ႕ရတယ္….ရန္ကုန္မွာလည္း….မင္းလမ္းရခိုင္မုန္႕တီဆိုင္မွာ…၀က္ဆီဖတ္နဲ႕စားလို႕ရတယ္….. 
ဒါေပမယ္႕….မၾကိဳက္ပါဘူး….မုန္႕တီဘဲၿဖစ္ၿဖစ္…မုန္႕ဟင္းခါးဘဲၿဖစ္ၿဖစ္…ငါးနဲ႕ဘဲၾကိဳက္တယ္…. 
ရန္ကုန္မွာတုန္းက…အန္တီေလးတစ္ခါေၿပာတာ သတိရမိတယ္…..အဲဒီတုန္းက…အန္တီေလး စစ္ေတြသြားၿပီးၿပန္လာတာ….သမီးေရ..စစ္ေတြက ထူးဆန္းတယ္…ရခိုင္မုန္႕တီေသာက္မလို႕…လိုက္၇ွာတာ.. ၀က္ဆီဖတ္နဲ႕ဘဲရလို႕..မေသာက္ခဲ႕ဘူးတဲ႕….အမွန္ေတာ႕…အဲဒီလိုမဟုတ္ေလာက္ဘူး…ဒီဆိုင္က နာမည္ၾကီးေတာ႕ တစ္ေယာက္ေယာက္က..အန္တီေလးကို ညႊန္းလိုက္တာေနမွာ…..ငါးစစ္စစ္လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္နဲ႕ခ်က္တဲ႕..ဆိုင္ေတြမွအမ်ားၾကီးဘဲ…. 
ေစ်းထဲမွာ…သားငါးတန္းကိုေရာက္ေတာ႕…လူႏွစ္ေယာက္က….ငါးအၾကီးၾကီးသံုးေကာင္ကို ဆြဲၿပီးကမ္းနားဘက္ကေနတက္လာၾကတယ္…. 
ၿပီးေတာ.၀ုန္းကနဲ အဲဒီငါးေတြကို…သားငါးတန္းေတြၾကားထဲက…လူသြားလမ္းေပၚပစ္ခ်လိုက္တယ္…. 
ၿပီးေတာ႕…ေလးေသာင္းေလးေသာင္း ဆိုၿပီး ေအာ္ေနတယ္…ခ်က္ၿခင္းဘဲ သူတို႕နားမွာ လူေတြ၀ိုင္းသြားၾကတယ္…. 
သိပ္မၾကာဘူး….ေစ်းထဲက..ငါးသည္တစ္ေယာက္က ခ်က္ၿခင္းဘဲ…အဲဒီငါးေတြအားလံုးကို…ယူလိုက္တယ္…… 
ငါးေတြက..လူးလြန္႕ေနတုန္းဘဲ…..ငါးေရာင္းတဲ႕ အေဒၚၾကီးက…ခ်က္ၿခင္းငါးေတြကို ကိုင္ဖို႕လုပ္ေနတယ္…….. 
အမ..က ဘယ္လိုလဲ…၀ယ္ရမွာလားဆိုတဲ႕…ပံုစံမ်ိဳးနဲ႕ေမးေတာ႕…….ေတာ္ၿပီ…ေတာ္ၿပီ….ဒီေန႕ေတာ႕…အသီးအရြက္ဘဲစားရေအာင္….ဆိုေတာ႕…အမကလည္းခ်က္ၿခင္းဘဲ သေဘာတူတယ္…. 
ေစ်းထဲမွာ…အေပါဆံုးကေတာ႕..ပင္လယ္စာေတြဘဲ….အစားအေသာက္ကေတာ႕…အလြန္ေပါေသာၿမိဳ႕ေလးပါ… 
ေရာက္စတုန္းက…တစ္ခါေတြးမိတာရိွတယ္…..စစ္ေတြမွာ… ဆိုက္ကားေတြအရမ္းေပါတယ္…. သူတို႕ၿမိဳ႕ကလူေတြဘယ္သြားသြားဆိုက္ကားကို အလြန္စီးၾကတယ္…. မဂၤလာေဆာင္သြားတာေတာင္ဆိုက္ကားနဲ႕… ဆိုက္ကားကလည္းေလ…တစ္ၿမိဳ႕လံုးစီးပါမွ…ႏွစ္ရာ…သံုးရာ…က်ပ္ရယ္… 
ငါဆိုတာက လည္းေလ…ရန္ကုန္မွာဆိုလို႕ကေတာ႕….ဆိုက္္ကားဆိုလံုး၀မစီး….ဆိုက္ကားစီးရတာ…ရွက္စရာလို႕ထင္လို႕ မစီးတာေတာ႕ မဟုတ္ပါဘူး….ဟိုနားဒီနားသြားဒီလိုဘဲ စီးေနၾကတာပါဘဲေလ…. 
ဒါေပမယ္႕…လူတစ္ေယာက္ခရီးေရာက္ဖို႕ကို..က်န္တဲ႕လူတစ္ေယာက္က..ေခ်ြးဒီးဒီးၾကေအာင္နင္းေနရတာကို…မစီးခ်င္တာ…. 
ငယ္ငယ္တုန္းက…ဆရာ..ၿမသန္းတင္႕ဘာသာၿပန္တဲ႕…..သုခၿမိဳ႕ေတာ္….မူရင္းကေတာ႕..the city of joy တဲ႕….ငါသံုးေခါက္တိတိဖတ္ခဲ႕တယ္….အိႏၵိယက…အရမ္းဆင္းရဲတဲ႕..မိသားစုတစ္စု….ကာလကတၱားကို တက္လာ…မိသားစု စား၀တ္ေနေရးအတြက္…အေဖက…လန္ခ်ားဆြဲရတယ္….လန္ခ်ားစီးတဲ႕လူေတြက…လန္ခ်ားဆိုတဲ႕ယာဥ္ကိုစီးေနၾကတာမဟုတ္ဘူး..လူကိုစီးေနၾကတာ….တကယ္ေတာ႕…စာေရးဆရာက…အရမ္းေတာ္လို႕ေနမွာပါ…..၀တၳဳထဲက… ဇာတ္ေကာင္ရဲ႕ စိတ္နာက်င္မႈ…ငါလည္းထပ္တူ ခံစားရတယ္…. အဲဒီေလာက္ေတာ႕…မဆိုးေပမယ္႕… ဆိုက္ကားေတြကိုၿမင္တိုင္း..ဒီၿမင္ကြင္းကို… သြားသတိရတယ္….ဒါေၾကာင္႕လည္း သိပ္မေ၀းတဲ႕ ခရီးေတြဆို..ငါလမ္းေလွ်ာက္တယ္…. 
ဒါေပမယ္႕…ေရာမေရာက္ရင္ေရာမလို က်င္႕ရသတဲ႕…ငယ္ငယ္တုန္းကလို ဆိုရင္ေတာ႕….ရြဲ႕ေၿဖမွာေပါ႕…သမီးေရာမကို..မသြားဘူးလို႕….. 
တစ္ခါတေလေတာ႕….လူဆိုတာလည္း…လူ႕ပတ္၀န္းက်င္မွာ…သဟဇာတၿဖစ္ေအာင္ေနထိုင္ရင္း…ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕…ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲမႈကို…ခံရတတ္တယ္….ကိုယ္႕..စိတ္ခံစားခ်က္ေတြအတိုင္းဘဲေနရင္….ၾကီးက်ယ္တဲ႕သူ….ဂြက်တဲ႕သူၿဖစ္သြားမွာေလ…… 
ဒါေၾကာင္႕မို႕….စစ္ေတြမွာေတာ႕…..အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ…ဆိုက္ကားစီးၿဖစ္တယ္…တစ္ေနရာရာကိုသြားခ်င္တိုင္း….ေပါ႕ 
နယ္ေတြမွာက…ရန္ကုန္မွာလို..taxi မရိွဘူး….Bus မရိွဘူး…စက္ဘီး….ဆိုင္ကယ္…အရမ္းေပါတယ္……. တစ္ေနရာကိုသြားခ်င္တိုင္း….စက္ဘီး…ဆိုင္ကယ္ေမာင္းၿပီးလိုက္ပို႕မယ္႕သူရွာေနမွာကလည္း အဆင္မေၿပဘူး…..အားလည္းအားနာစရာ… 
ဒီမွာက….ေတာ္ေသးတာေပါ႕……ဆိုက္ဂ်ဲရိုးေတြေၾကာင္႕ေလ…….. 
မအူပင္သြားတုန္းကဆို….သူငယ္ခ်င္းက….ဘုရားေတြက္ိုလည္းလိုက္ပို႕ခ်င္….ကိုယ္ကလည္း..စက္ဘီးမစီး…ဆိုင္ကယ္မစီးတတ္….သူကတင္နင္းရတယ္…ပိုဆိုးတာက…ေတာ္ေတာ္ကို ညံ႕တဲ႕ငါက…သူစက္ဘီးနင္းၿပီး ဘီးလိွမ္႕စမွာ…ေၿပးၿပီးမတက္တက္ဘူး….ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္….. 
ၿပီးေတာ႕သူ႕ကိုအားနာၿပီးအေနာက္မွာ..လႈပ္လည္းမလႈပ္ရဲ…ေတာင္႕ေတာင္႕ၾကီး….လိုက္ရတယ္….. 
ဒါနဲ႕….ဒီေနရာမွာ…..ေမးစရာတစ္ခုရိွသြားတယ္…..တစ္ၿမိဳ႕လံုးမွာ…ဆိုက္ကားနင္းတယ္ဆိုတဲ႕ စီးပြားေရးကိုလုပ္တဲ႕ သူကလည္းမ်ားတယ္…..တစ္ေန႕လံုးနင္းပါမွ…ေလးငါးရာ….ရတဲ႕သူေတြ….ဘယ္လိုမ်ားစားလဲေပါ႕….သူ႕ေဒသနဲ႕သူကေတာ႕…ဟုတ္ေနတာပါဘဲ….ငါးေလးတစ္ပံု….ပုစြန္ေလးတစ္ပံု…တစ္ပံုမွတစ္ရာရယ္…..မခ်မ္းသာေပမယ္႕ စားလို႕ေတာ႕ၿဖစ္ေနၾကတာေပါ႕ေလ……. 
ဟင္းသီးဟင္းရြက္ကလည္း အလြန္ေပါတဲ႕စိုက္ေတြ…ဆိုေတာ႕လည္းေလ…… 
ၿပန္ခါနီးတေန႕မွာေပါ႔..ေက်ာင္းကအမက...ေၿပာလာတယ္...ဒီေန႕ေတာ႕သူလည္းအားတယ္ဆိုေတာ႕..ဘယ္ေတြသြားခ်င္လည္းလိုက္ပို႕ေပးမယ္တဲ႕....ကမ္းေၿခသြားခ်င္တယ္လို႕ေၿပာလိုက္တယ္... 
ၿပီးေတာ႕ view point လည္းသြားခ်င္ေသးတယ္လို႕.... 
အဲဒါနဲ႕ဘဲ...အစီအစဥ္ေတြ..ဆြဲလိုက္ၾကတယ္....ညေနက်ရင္.....ကမ္းေၿခသြားမယ္....ကမ္းေၿခကေန...view point အထိလမ္းေလွ်ာက္ၾကမယ္...ၿပီးေတာ႕....ကမ္းေၿခမွာ...ဓာတ္ပံုရိုက္မယ္...အုန္းေရေသာက္မယ္...အုန္းသီးဇြန္းၿခစ္စားမယ္ေပါ႕.....view point ကေနအၿပန္ကိုေတာ႕....စစ္ေတြရဲ႕အဓိက..သယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရးၿဖစ္တဲ႕....ဆိုက္ကားနဲ႕ၿပန္မယ္ေပါ႕ေလ..... 
အမက...တေနကုန္အားေနတာဆိုေတာ႕...ေန႕လည္ေရာဘယ္သြားခ်င္ေသးလဲတဲ႕.... 
ဟိုဘက္ေဆာင္က..အမေတြက...နာဇီေစ်းဆိုတာကို...ဒီေန႕သြားၾကမွာတဲ႕...အဲဒါလိုက္သြားခ်င္လားတဲ႕..... 
အဲဒၤီမွာ...ဘာေတြရိွလဲဆိုေတာ႕....ဘဂၤလားဘက္ကလာတဲ႕.....ဘဂၤလားပါတိတ္ဆိုတာေတြအရမ္းေပါသတဲ႕..... 
အင္းသြားမယ္ေလ....ေရာက္ဖူးသြားတာေပါ႕လို႕ေၿပာၿပီး...သြားဖို႕...အစီအစဥ္ေတြဆြဲလိုက္ၾကတယ္..... 
ဒါနဲ႕ဘဲ....အဲဒီနာဇီေစ်းကိုေရာက္သြားေရာ....ဆိုၾကပါေတာ႕...... 
ေစ်းကို....စ၀င္လိုက္တည္းက....ဒီေစ်းမွာဘာေပါလဲဆိုတာကို...ေမးစရာမလိုေအာင္သိလိုက္မိတယ္..... 
ငါေရာက္ေနတာ....ၿမန္မာႏိုင္ငံမွာတည္ရိွေနေသာ...အဓိက...ၿမိဳ႕ေတာ္တၿမိဳ႕ရဲ႕...ေစ်းမွဟုတ္ပါေလစ..... 
တေစ်းလံုးၿမန္မာဆိုလို႕...ငါတို႕ဘဲရိွမယ္ထင္တယ္.....အမ်ိဳးသမီးေတြအားလံုးဆာရီ၀တ္ထားတယ္ဆိုေတာ႕.... 
ဆာရီမ၀တ္ထားတာ...ငါတို႕ဘဲရိွတာေပါ႕ေလ... 
သူတို႕ေၿပာတဲ႕စကားေတြကိုနားမလည္ဘူး.... 
အဲဒါက....ရခိုင္လိုေၿပာလို႕....နားမလည္တာမဟုတ္ဘူး...ေပါေတာ႕ေပါပါတယ္....ဘဂၤလားဘက္ကေန၀င္တဲ႕...ပါတိတ္ေတြ....တကြင္းမွ...၁၅၀၀...တဲ႕...အေရာင္ေတြက...မြဲတဲတဲေလးေတြ....အမတစ္ေယာက္ကေတာ႕...၀ယ္ဖို႕...စိတ္၀င္စားေနေလ၇ဲ႕...အိမ္ေနရင္းအၾကမ္း၀တ္လို႕ရတယ္....၀တ္လို႕ေကာင္း....လကိေဆာင္ေပးလို႕ေကာင္းတယ္ဆိုၿပီးေတာ႕ေလ....ဘာပစၥည္းေမးလိုက္....ေမးလိုက္...ဒါက...ဘဂၤလာက...၀င္တာတဲ႔.... 
ေစ်းကအၿပန္မွာေတာ႕လက္ထဲမွာ...ဘာပစၥည္းမွမပါလာၾကဘူး.....စိတ္ညစ္လက္ညစ္နဲ႕ၿပန္လာၾကတယ္..... 
အဲဒီလိုမ်ိဴးကို....တၿခားလူေတြေရာ...ခံစားဖူးလားေတာ႕...မသိဘူး...ငါကေတာ႕...ခံစားရတယ္...ၿမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕...နယ္စပ္ၿမိဳ႕ေလးၿဖစ္တဲ႕....ဘူးသီးေတာင္...ေမာင္းေတာ...ေနထိုင္သူဦးေရ...၁%...ၿမန္မာ ( ရခိုင္+ ၿမန္မာ ).....၉၉% ( ဘဂၤလာ ဘက္ကလာတဲ႕သူမ်ား+အိႏၵိယဘက္မွလာသူမ်ား...)...ရခိုင္ကေနၿပန္ေရာက္လို႕....အေဆာင္ၿပန္ေရာက္ၿပီး.....တနဂၤေႏြတရက္....အိမ္ကိုၿပန္ၿဖစ္တဲ႕...အခါမွာ...အဲဒီကိစၥကိုေၿပာၿပမိေတာ႕....ေမေမက...ရယ္ရင္းနဲ႕..ေၿပာတယ္........အဲဒီ...၁%မွာက...အဲဒီေဒသမွာတာ၀န္က်ေနလို႕....မသြားမၿဖစ္လို႕...သြားရသူေတြဘဲၿဖစ္ေနဦးမယ္တဲ႕.....ေမေမရယ္တာက....ဟာသတစ္ခုလို႕...သတ္မွတ္လို႕...ရယ္တာမဟုတ္မွန္းေတာ႕...သိေနမိပါတယ္.... 
အဲဒီေန႕ေန႕လည္က...ေက်ာင္းထဲက...အရိပ္ရတဲ႕သစ္ပင္တပင္ရဲ႕ေအာက္က...ကြပ္ပ်စ္ေပၚမွာထိုင္ေနရင္း..ေက်ာင္းက...အမနဲ႕..စကားေၿပာေနမိတယ္.... 
အေဆာင္ကေန..ေကာ္ဖီေဖ်ာ္လာၿပီး...သစ္ပင္ေအာက္မွာလာေသာက္ၾကတာေလ.....သစ္ပင္က.ၿခံစည္းရိုးေလး..အဲဒီ..ၿခံစည္းရိုးကေနၿပီး....လမ္းဟိုဘက္မွာရိွတဲ႕...လကၻက္ရည္ဆိုင္ကို...မုန္႕လွမ္းမွာလို႕ရတယ္.... 
ခါဂ်ာမုန္႕ဘဲစားစား....ပဲပလာတာ ဘဲစားစား.....၀က္သားေကာက္ညွင္းထုပ္ဘဲစားစား....တစ္ခုမွ...တစ္ရာရယ္.... 
တခ်ိဳ႕...မနက္ခင္းေတြမွာဆို...တစ္ေယာက္တည္းအဲဒီဆိုင္မွာ...သြားထိုင္ၿဖစ္တယ္... 
ရန္ကုန္မွာ...ဆိုရင္ေတာ႕...တစ္ေယာက္တည္း...လကၻက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ဖို႕...ဘယ္တုန္းကမွ..စဥ္းစားမိမွာ...မဟုတ္ဘူး.......ဒီမွာေတာ႕...မတူဘူး...ေက်ုာင္းေရွ႕ကဆိုင္မို႕လို႕...လည္းပါမယ္...ဒီ၀င္းထဲက ထြက္လာ၇င္ကို...ဒီေက်ာင္းမွာ..ရိွတဲ႕...တာ၀န္က်ေနတဲ႕လူဆိုတာ...သိၿပီးသားေလ...ၿပီးေတာ႕ဆိုင္ကလူရွင္းတာလညိးပါမယ္...အိပ္ယာကႏိုးလို႕....မနက္....ေၿခာက္နာရီ..ေရခ်ိဳးၿပီးဘုရားရိွခိုးၿပီးရင္...အမလည္းမႏိုးေသးဘူးဆိုရင္...ထြက္လာလိုက္ေရာ....ထမင္းေၾကာ္..ၾကက္ဥေက်ာိ...ေကာ္ဖီ...အားလံုးမွ..ေၿခာက္ရာ....စစခ်င္းစားတဲ႕ေန႕တုန္းကေတာ႕....ခေရာက္ရာလို႕ေၿပာတဲ႕...စားပြဲထိုး..ကေလးေလးေၿပာတာကိုနားမလည္လို႕...ႏွစ္ေခါက္ေလာက္ၿပန္ေမးရတယ္.....ၿပန္လာလို႕...အမအတြက္မုန္႕၀ယ္လာရင္...အမက...ဘာလို႕တေယာက္တည္းသြားတာလဲ...ႏိႈးလိုက္ေရာေပါ႕ဆိုရင္...ရခိုင္သီခ်င္းနားေထာင္ခ်င္လို႕ဆိုၿပီးၿပန္ေၿပာရတယ္...ဆိုင္မွာက...ရခိုင္သီခ်င္းေတြအၿမဲဖြင္႕ထားတယ္.....နားမလည္ေပမယ္႕...နားေထာင္လို႕ေကာင္းတယ္.....သေဘာက်တယ္...ဒါကေတာ႕...သိတယ္မဟုတ္လား...ရွမ္းၿပည္ေရာက္လို႕..ရွမ္းသီခ်င္းေလးေတြနားေထာင္ေနရရင္..သေဘာက်သလိုမ်ိဳးေပါ႕....ဒါနဲ႕...အဲဒီေန႕က...အေၾကာင္းကိုၿပန္ဆက္ရရင္.....ေန႕လည္မွာ...ခါဂ်ာမုန္႕မွာစားၿပီးေကာဖီေသာက္ေနတုန္း...ေဘးမွာ...ရွလူးတို႕..ဘီႏိုတို႕လဲပါတယ္....ဒီေခြးေလးေတြက...အမသြားရင္....ဘယ္ေနရာမဆိုလိုက္တယ္.....သူတို႕နာမည္က..ဆန္းလိုက္တာ...ဘာလို႕အဲဒီလိုေပးထားတာလဲလို႕ေမးမိေတာ႕......အမကရယ္တယ္...ဘီႏိုဆိုတာ က..ဘိုနီတဲ႕...ရွလူးဆိုတာက..အဲဒီေခြးေလးက..ခ်ီးတြင္းထဲ ခဏခဏၿပဳတ္က်ေတာ႕....ခ်ီးလူးခ်ီးလူးလို႕ေခၚတာတဲ႕...အဲဒါခ်စ္စႏိုး အၿမန္ေခၚရင္း...ေခၚရင္းနဲ႕...ရွလူး ရွလူးဆိုၿပီးၿဖစ္ေနတာေလ.....ဒါနဲ႕....ေနာက္မွရယ္ရေသးတယ္...အမရယ္...သမီးတို႕..စကားေၿပာတာ...တနာရီေလာက္ရိွၿပီလို႕....နည္းပညာအေၾကာင္းလည္းမပါပါလား....ေခြးေတြအေၾကာင္း...သစ္ပင္ေတြအေၾကာင္းၿဖစ္ေနၿပီလို႕...အမကေၿပာတယ္....ရန္ကုန္အိမ္ေရာက္ရင္...ေၿပာခံရတယ္....နင္က...ေခြးေတြနဲ႕ေပ်ာ္ၿပီးေတာမွာေမြ႕ေလ်ာ္ေနတယ္ဆိုၿပီးေတာ႕တဲ႕.......တခါတုန္းကဆို..ရန္ကုန္အိမ္မွာေရခ်ိဳးၿပီး...အေမတို႕ေရက...ခ်ိဳးၿပီးရင္ယားလာသလိုဘဲဆိုေတာ႕...အမအေမက...ရီၿပီး...ေတာကေနလာၿပီးၾကီးက်ယ္ေနတယ္လို႕ေၿပာတယ္တဲ႕....ဟုတ္တယ္...စစ္ေတြမွာက..ေရမွမေကာင္းတာ...ေရမေကာင္းဘူးဆိုတာက...တၿခားေၾကာင္႕ေတာ႕မဟုတ္ဘူး......မီးလာတဲ႕အခ်ိန္နည္းလို႕...စစ္ေတြၿမိဳ႕မွာ...ရက္တိုင္းရက္တိုင္း....ည ၇ နာရီကေန....၁၁ နာရီအထိဘဲ...မီးလာတယ္....အရမ္းေတာ႕အခ်ိန္မွန္တယိ...၇နာရီေဒါင္ကနဲဆိုလာတယ္...၁၁နာရီဆိုရင္ပ်က္တယ္......တၿခားၿမိဳ႕ေတြလိုမွမဟုတ္တာ... ေရေတြနဲ႕ ၀ိုင္းရံလ်က္ရိွေသာၿမိဳ႕ေလးမွာ...တၿမိဳ႕လံုးကိုမီးေပးႏိုင္ဖို႕အတြက္......မီးစက္အၾကီးၾကီးေဆာက္ထားရတယ္...အဲဒီမီးစက္ကေန...တၿမိဳ႕လံုးကိုမီးေပးတယ္.....အဲဒီမီးလာတဲ႕အခ်ိန္မွာဘဲ....ေက်ာင္းမွာက...ေရတြင္းထဲကေရကို...စုပ္ယူၿပီးအုတ္ကန္ထဲကိုထည္႕တယ္......ေလးနာရီၾကာတင္ရတဲ႕ေရဟာ...အုတ္ကန္တ၀က္ေလာက္ဘဲအၿမဲရတယ္....ညေနဆို...ေၿပာင္ၿပီ....အုတ္ကန္က...နည္းနည္းေလးဘဲက်န္တဲ႕ေရကိုခ်ိဳးမလား....အနည္ေတြနဲ႕ေလ......တံုကင္မွာ...တစ္ေယာက္တလွည္႕....လက္ေမာင္းေညာင္းေအာင္ႏိွပ္ၿပီးခ်ိဳးမလား.....တခါတေလ...ေတာ႕တံုကင္ကိုမသြားခ်င္လို႕....မ်က္စိပိတ္...ႏွာေခါင္းပိတ္.....ပါးစပ္ပိတ္ၿပီးေလာင္းခ်ိဳးလိုက္တယ္တဲ႕......ဒီလိုေဒသကလာတဲ႕သူက...၇န္ကုန္ကေရကိုမသန္႕ဘူးဆိုေတာ႕အမ...အေမကရယ္တာေပါ႔...... 
ညေနက်ေတာ႕….ကမ္းေၿခကို…သြားၿဖစ္တယ္….အစက…စီစဥ္ထားသလိုပါဘဲ….. ကမ္းေၿခေရာက္ေတာ႕ ေရေတြက်ေနတယ္…. ၿပီးေတာ႕…ကမ္းေၿခမွာ….ေရခူေတြေတြ႕တယ္….ေရခူၾကီးေတြက…အၾကီးၾကီးဘဲ… စားတဲ႕ေရခူေတြေတာ႕…မဟုတ္ေလာက္ဘူးလို႕..ေၿပာမိေတာ႕…အမက..အင္းဟုတ္တယ္…ဒီလိုမ်ိဳးက…စားတဲ႕ေရခူေတြမဟုတ္ဘူးတဲ႕…ဒီေရခူေတြကို…တရုတ္က…အရမ္း၀ယ္တယ္…ဒီေရခူေတြေၾကာင္႕..စစ္ေတြတၿမိဳ႕လံုး…ေခတ္ေကာင္းခဲ႕တဲ႕အခ်ိန္ေတြရိွတယ္တဲ႕….ပုသိမ္မွာလည္း…ဒီလိုေရခူေတြရိွတယ္…ေရထီးလို႕ေခၚသတဲ႕….ဟိုးအနားမွာရိွတဲ႕..ေရခူအၾကီးၾကီးတစ္ေကာင္…သူ႕ကိုတစ္ေယာက္ေယာက္က…တုတ္နဲ႕အသားေတြကို.. ခြဲခ်ၿပီးေဆာ႕သြားပံုရတယ္..ေရခူကို..လက္နဲ႕ကိုင္မယ္လုပ္ေတာ႕…အမက..လွမ္းေအာ္တယ္..မထိနဲ႕..လန္႕ၿပီးအေနာက္ကိုဆုတ္လိုက္ေတာ႕..အမကရယ္တယ္..ဒီေရခူေတြက…စားတဲ႕ေရခူေတြမဟုတ္ဘူး….လူအသားနဲ႕ထိမိရင္အရမ္းယားတယ္တဲ႕…ကမ္းေၿခတစ္ေလွ်ာက္မွာ..ေရခူေတြအမ်ားၾကီးဘဲ…..ေရခူနဲ႕ထိရင္ယားတယ္ဆိိုတဲ႕အသိေၾကာင္႕ ေရခူေတြကိုေရွာင္ၿပီးေလွ်ာက္ေနမိတယ္….. ဗ်ဴးပိြဳင္႕ဘက္ကိုတစ္ခါတည္း.. လမ္းေလွ်ာက္မလားလို႕ေမးမိေတာ႕…အားလံုးက..အုန္းေရအရင္ေသာက္မယ္လို႕..ဆံုးၿဖတ္က်တယ္…
အုန္းေရဆိုင္ေတြဘက္ကိုေလွ်ာက္ခဲ႕ေတာ႕…ဆိုင္က…ကေလးေတြက..အေၿပးအလႊားလာေခၚၾကတယ္…ဘယ္ဆိုင္ရယ္လို႕..မဟုတ္ဘဲေၿခဦးတည္႕ရာဆိုင္တဆိုင္ထဲ၀င္ထိုင္လိုက္တယ္….ဆိုင္က..အမကို…ေရခူေတြဒီလိုဘဲတင္ေနတာဘဲလားလို႕ေမးေတာ႕..ဆိုင္က..ဆ္ုင္ရွင္အမက..အုန္းသီးခြဲရင္းရွင္းၿပေနတယ္…ရခိုင္လိုေၿပာၿပီးရွင္း ၿပေနတာမို႕..တခ်ိဳ႕ကိုရိပ္ဖမ္းသံဖမ္းနားလည္မိေပမယ္႕…တခ်ိဳ႕ကိုနားမလည္ဘူးၿဖစ္ေနတယ္…..အမက… အကုန္နားလည္ၿပီး လိုက္ေၿပာေနေတာ႕…အကုန္နားလည္လို႕လားဆိုေတာ႕…ရခိုင္လိုေၿပာရင္ေကာင္းေကာင္း နားလည္ေနၿပီတဲ႕….ၿပီးမွဆိုင္ရွင္ေၿပာတာေတြကိုၿပန္ေၿပာၿပတယ္….ခုနက…ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္..ေရခူကိုသြားကိုင္တာ..လူးလိွမ္႕ေနရတယ္တဲ႕…အေရၿပားေပၚမွာ…အဖုေတြၿဖစ္လာတာတဲ႕…………
ဟိုးအေ၀းကို…လွမ္းၾကည္႕ေတာ႕…မီးၿပတိုက္ကို..ၿမင္ေနရတယ္….အဲဒီမီးၿပတိုက္က…အခုေတာ႕…
မီးၿပတိုက္ေဟာင္း ၿဖစ္သြားၿပီေပါ႕…မီးၿပတိုက္နားက…လိႈင္းေတြက…အရမ္းၾကမ္းမွန္းသိသာေနတယ္..
ပံုမွန္ကမ္းေၿခက…လိႈငိးေတြနဲ႕မတူဘူး….လိႈင္းေတြ ေၿမာက္တက္သြားတာက..မီးၿပတိုက္ကိုေတာင္.. ဖုန္းေတာ႕မတတ္ဘဲ…အေ၀းက…လွမ္းၾကည္႕ရင္ေတာင္ေၾကာက္စရာေကာငိးတဲ႕…လိႈင္းေတြ….
ဆိုင္ရွင္က…ဆက္ၿပီးေၿပာေနတယ္….အဲဒီမီးၿပတိုက္ကို..သြားေလ႕လာတဲ႕သူရိွတယ္တဲ႕……သူမရဲ႕အေၿပာအရေတာ႕..အဲဒီမီးၿပတိုက္ရဲ႕ေအာက္မွာေလွကားရိွသတဲ႕…ေရက်သြားတဲ႕အခ်ိန္ဆို..ေအာက္ကို..ဆင္းလို႕ရတဲ႕.. ေလွကားလိုမ်ိဳးေပၚလာသတဲ႕…..အဲဒီေလွကားက…ဘယ္ကိုေရာက္တာလဲဆိုေတာ႕..သူလည္းေသခ်ာေတာ႕မေၿပာႏိုင္ဘူး…..ဒါေပမယ္႕ေရက်တဲ႕အခ်ိန္ေပၚလာတဲ႕…အဲဒီေလွကားကလည္း…ေရညိွေတြနဲ႕ေခ်ာေနၿပီး.. ဆင္းၾကည္႕ရမွာေတာင္..အရမ္းေၾကာက္စရာေကာင္းသတဲ႕…..
ေဒသတစ္ခုကိုေရာက္သြားၿပီး..ကာလၾကာလာရင္..သူတို႕စကားေတြကိုလည္းတတ္လာမွာပါ……
ဒါေပမယ္႕တစ္ခုေတာ႕ရိွတယ္….မိမိရဲ႕… “ ခ်င္ “ စိတ္နဲ႕လည္းဆိုင္တယ္..
ခ်င္…စိတ္ဆိုတာ..ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲဆိုေတာ႕….သင္ယူခ်င္စိတ္….ေလ႕လာခ်င္စိတ္……တတ္ခ်င္စိတ္ေပါ႕
အမ..ကေၿပာတယ္…ဒီက..ကေလးေတြက…ရခိုင္သံ၀ဲ၀ဲေလးေတြနဲ႕..စကားေၿပာတယ္…..ၿမန္မာဆရာမကေၿပာတာသူတို႕နားမလည္….သူတို႕ေၿပာတာကို…ကိုယ္ကနားမလည္ၿဖစ္ေနရင္အခက္တဲ႕….ကေလးေတြကို..စိတ္ပူတဲ႕…..စိတ္နဲ႕..မို႕လို႕ထင္တယ္…အမ..သူတို႕စကားကို….ခဏေလးနဲ႕….နားလည္သြားတယ္တဲ႕…..
အုန္းေရေသာက္ၿပီး..စကားတေၿပာေၿပာနဲ႕….ဗ်ဴးပြိဳင္႕ဘက္ကို…လမ္းေလွ်ာက္လာၾကတယ္…..
အမ…ရခိုင္လို…I love you ကိုဘယ္လိုေၿပာလဲဆိုေတာ႕….အမကရီတယ္..
ဘာလို႕ေမးတာလဲ…အမလည္းအဲဒါေတာ႕မသိဘူးတဲ႕….
ဘာလို႕ရယ္မဟုတ္ပါဘူး…ဒီလိုဘဲေမးၾကည္႕တာ…အခုဆို….အေဆာင္မွာ….ေဒသအႏွံ႕မွာတာ၀န္က်ခဲ႕တဲ႕..သူငယ္ခ်င္းေတြစုမိေနတယ္လို႕ေၿပာရမွာေပါ႕…မရယ္….
အဲဒါ…က်ိဳင္းတံုမွာတာ၀န္က်ခဲ႕တယ္သူေတြဆိုေၿပာၿပတယ္ေလ……တခ်ိဳ႕…ရွမ္းစကားေလးေတြကိုေပါ႕……
I love you ဆို…ေဟာင္အပ္ဆူတဲ႕….ညီမေလးက…အဲဒါမွတ္မိေနတာ…
တစ္ခါလည္းက်ေရာ…တီဗြီခန္းမွာ…စုၿပီးရုပ္ရွင္ၾကည္႕ၾကတယ္…..အဲဒီတုန္းကလာေနတာက…တပ္မေတာ္ေန႕.အထိမ္းအမွတ္ကားတစ္ကားဘဲ…
မင္းသားက..သူထူးစံ…မင္းသမီးက..သက္မြန္ၿမင္႕….
ဇာတ္လမ္းထဲမွာ…သက္မြန္ၿမင္႕က..ရွမ္းေလ…သူထူးစံနဲ႕သက္မြန္ၿမင္႕…ေက်ာင္းတုန္းက..သူငယ္ခ်င္းဘ၀က ေန..ရည္းစားေတြၿဖစ္သြား..ေက်ာင္းၿပီးေတာ႕..သက္မြန္ၿမင္႕က..ေရွ႕ဆက္လက္တြဲဖို႕..မၿဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႕ေၿပာၿပီး..ေပ်ာက္ၿခင္းမလွေပ်ာက္သြားခဲ႕တယ္…သူထူးစံလည္း…တပ္ထဲ၀င္သြားတယ္…ဗိုလ္ၾကီးၿဖစ္သြားတဲ႕..သူထူးစံက….ရွမ္းၿပည္ဘက္မွာတာ၀န္က်ခဲ႕တယ္….ဒီအခ်ိန္မွာ..ရွမ္းၿပည္နယ္မွာ…ရွမ္းလူမ်ိဳးမ်ား…လြတ္လပ္ေရးဆိုၿပီး ေက်ြးေက်ာ္ေနသူက..သက္မြန္ၿမင္႕ရဲ႕…အစ္ကို…ေၿပတီဦး….ေနာက္ဆံုးေတာ႕…အားလံုးအဆင္ေၿပသြားတယ္…သူထူးစံက…သက္မြန္ၿမင္႕ကို..စကားေၿပာတဲ႕…အခန္းမွာ….သူမေၿပာခင္အားလံုးက…ထေအာ္ၾကတယ္…
“ ေဟာင္ဟက္ဆူ “
ၿပီးေတာ႔..ရယ္လိုက္ၾကရတာ……
ေၿပာမဲ႕သာေၿပာတာ…ကမ္းေၿခကေန…ပြိဳင္႕ကိုေတာ္ေတာ္လွမ္းေလွ်ာက္ရတယ္…..လမ္းမွာ..ေရႊငါးအေသေလးေတြ…ၾကေသးတယ္….ၿပီးေတာ႕….ၾကယ္ငါးေတြ….
လမ္းမွာ….မိသားစုတစ္စု…..အေဖလုပ္သူက…ကမ္းေၿခေပၚမွာ…ပို္က္ကိုသြယ္တန္းေနတယ္…..
ၿပီးေတာ႕ပိုက္ကြန္ကို..သြယ္တန္းႏိုင္ဖို႕…ထူထားတဲ႕တိုင္ကို..ပိုၿပီး…ခိုင္မာေအာင္….သဲထဲကို.. ပိုၿပီးနစ္၀င္သြားေအာင္ တၿခားတုတ္တစ္ခုကို..ကိုင္ၿပီး..အားနဲ႕လႊဲရိုက္ေနတယ္……
သူတို႕ရဲ႕…ပံုကိုၾကည္႕ရတာ…အိႏိၵယဘက္က..ဒါမွမဟုတ္…ဘဂၤလား ဘက္က..၀င္လာတဲ႕သူေတြၿဖစ္မယ္….
ကေလးေတြက…သူတို႕…အေဖ..အလုပ္လုပ္ေနတာကို..ေဘးကေနရပ္ၾကည္႕ေနၾကတယ္….
ဗ်ဳးပြိဳင္႕ကိုေရာက္လာၿပီ…
လာလာ…ဒီေက်ာက္ေဆာင္ေတြေပၚကေန..ဟို..ကုန္းေပၚကိုတက္ၾကမယ္….
ဒီေက်ာက္ေဆာင္ေလးေတြကိုေသခ်ာၾကည္႕....ခရုေလးေတြကပ္ေနတယ္သိလား
အမရဲ႕အေၿပာေၾကာင္႕...နင္းထားတဲ႕...ေက်ာက္ေဆာင္ေတြကိုေသခ်ာၾကည္႕မိသြားတယ္.....
ေက်ာက္ေဆာင္ေတြမွာေလ.....



No comments:

Post a Comment