အမွတ္ရေနမယ့္ ရွင္းကန္းဆန္ ဒဲ

ဂ်ပန္ကို ဂ်ပန္စာ မတတ္ဘဲ ေက်ာင္းတက္ဖို႕ ကြ်န္မေရာက္လာခဲ့ပါတယ္
ေက်ာင္းကိုေရာက္ေတာ့ ကြ်န္မ ဆရာက ျမ-စံ ( ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြက နာမည္ေနာက္မွာ စံ ထည့္ျပီးေခၚပါတယ္) ဂ်ပန္စာ ေျခာက္လအရင္ သင္ပါလို႕ ေျပာပါတယ္... ဂ်ပန္စာ သင္တန္းတတ္ျပီး နွစ္ပတ္ေလာက္ေနေတာ့ တစ္လံုးစ ႏွစ္လံုးစ ေျပာတတ္လာ တယ္ေပါ့ရွင္.... ဆရာမက သင္ထားပါတယ္..
တကၠစီျဖင့္ သြားသည္ ဆိုရင္ သြားသည္ ဆိုတဲ့ ၾကိယာက အိခိမတ္စ္ ( ikimasu ) တကၠစီ က တက္ခုရိွ (takushi) ျဖင့္ ကေတာ့ ဒဲ ( de ) တဲ့ ေလ.... အဲဒီေတာ့ တကၠစီ ျဖင့္သြားမည္ ဆို takushi de ikimasu ေပါ့... စကားလည္လည္၀ယ္၀ယ္ မေျပာတတ္ေသးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဂ်ပန္ေတြရဲ႕ အားလပ္ရက္ တစ္ပတ္ ရတယ္ေလ  သူတို႕ အေခၚ golden week ေပါ့ သူတို႕ရဲ႕ ကေလးမ်ားေန႕တို႕ အေမေန႕တို႕ ပိတ္ရက္ေတြ ရက္ဆက္သြားတာ....
 ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေလးကလည္းရလာက်ိဳတိုနား ေလးဘူတာ အကြာမွာ သူငယ္ခ်င္းကလည္း ရိွေနဆိုေတာ့ တိုင္ပင္ၾကတယ္... သူရိွတဲ့ မီနာမီ ခုစဆြတ္ ကိုလာ အဲဒီမွာ ဆံုျပီး က်ိဳတို သြားၾကမယ္လို႕ေပါ့.... သူငယ္ခ်င္းက အင္တာနက္မွာ စစ္ေပးတယ္...
လက္မွတ္က ကြ်န္မေနတဲ့ ေနရာကေန သူေနတဲ့ ေနရာထိကို ရွင္းကန္ဆန္ (က်ည္ဆန္ရထား) နဲ႕ အရင္စီး ျပီးရင္ မိုင္ဘာရာ ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ရိုးရိုး ရထားေျပာင္းစီးတဲ့ေလ.....ဒါေပမယ့္ ဟိုက်ရင္ ေမးၾကည့္ဦးေနာ္တဲ့........
လက္မွတ္သြား၀ယ္ၾကတယ္...
ပိတ္ရက္မုိ႕လို႕ လူေတြက တန္းစီေနလိုက္ၾကတာ
တန္းအၾကာၾကီးစီျပီး မေျပာတတ္ ေျပာတတ္နဲ႕ ေျပာလိုက္တယ္......
မီနာမီ ခုစဆြတ္  ရွင္းကန္ဆန္ ဒဲ.... လက္မွတ္ေရာင္းတဲ့ ဂ်ပန္မေလးက တြက္ေပးတဲ့ ယမ္း ၃၉၀၀ တဲ့
လက္မွတ္က လမ္းမွာ တဆင့္ ျပန္ေျပာင္းရမွာ မို႕ ႏွစ္ေစာင္....
ေနာက္ရထားေပၚေရာက္မွ ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ အားလားလာ လက္မွတ္က ရွင္းကန္ဆန္စီးတဲ့အတြက္ ၁၆၅၀ ပိုေပးေနရတာပါလား....မိုင္းဘာရာ ထိ ရွင္းကန္ဆန္မစီးဘဲ ရိုးရိုး ရထားစီးရင္ရတယ္... ဟုိဘက္က်ေတာ့လည္း ရိုးရိုးရထားေျပာင္းစီးရတာဘဲကို... ဒါေပမယ့္ ဟိုဘက္မွာေျပာင္းစီးေတာ့ အဲဒီ ေျပာင္းစီးတဲ့ တစ္ပိုင္းစာဘဲ ပိုက္ဆံေပးရတာ မဟုတ္ဘဲ အစ အဆံုးစာ ပိုက္ဆံျပန္ေပးရတယ္ေလ.... အဲဒီေတာ့ ရွင္းကန္းဆန္ နဲ႕ သြားခ်င္လြန္းလို႕ အျမန္ေရာက္ခ်င္လို႕ စီးသလိုျဖစ္သြားတာေပါ့ေနာ္....
အဲဒီတုန္းက သိသိခ်င္း ပိုက္ဆံႏွေျမာလို႔ စိတ္ညစ္ရေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့လည္း ျပန္ေတြးေတာ့ အမွတ္ရစရာ ရယ္စရာေလးေတြကို ျဖစ္လို႕ .......
သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားထဲမွာေတာ့ နာမည္ရသြားတယ္ ရွင္းကန္းဆန္ ဒဲ တဲ့ေလ......